· 

Jaarlijks symposium van Contextueel Werkers in een lied

Mentale gezondheid bij jongeren — hoe gaat het nu écht met ze? Dit was het onderwerp tijdens het jaarlijkse symposium van de Vereniging van Contextueel Werkers en ik schreef er een lied over.

Het belangrijkste inzicht van dit symposium

Wat maakt dat jongeren uit balans raken in deze complexe samenleving? En wat vraagt dat van professionals, begeleiders, ouders en samenleving? 

Het raakte me hoe sterk het contextuele gedachtengoed doorklonk in alle bijdragen: niemand staat op zichzelf. niet alleen individuele klachten verdienen aandacht, maar ook relaties van jongeren, geschiedenis, en de systemen waar deel van uitmaken. 

Zo ging het maakproces

Ik volgde workshops van therapeuten en experts, en verzamelde inzichten, woorden en indrukken. Ik begin vaak met een ruwe tekst-schets, waarna sommige woorden nog veranderen.

 

Zo had ik eerst bijvoorbeeld 'als je alleen maar geeft', maar dat veranderde in 'als je je leeg geeft', dankzij een rake opmerking van sessieleider Ard Nieuwenbroek over burn-out onder kinderen.

 

Op dat moment wil ik eigenlijk opspringen en roepen: 'Ard! Je hebt zojuist mijn lied afgemaakt!'

 

Dat heb ik niet gedaan. Maar met dit bericht doe ik het alsnog. 😄

Het refrein

Als je het even niet meer weet
Als er om je heen zoveel speelt

Als je wil stil staan, maar het gaat niet
Als je je afvraagt wie jou echt ziet
Als je je leeg geeft

 

Je wil het zo graag goed doen
Want zo leerde jij hoe 
Maar die jas past niet meer
Trek 'm uit en leg 'm neer
Groei in de context naar een nieuwe toe 


Wil je ook een uniek lied als afsluiting op jouw bijeenkomst?