Zo inspireer je je deelnemers met een verrassende afsluiting van je symposium

Mensen komen naar je congres met de gedachte dat ze er iets nieuws van opsteken, dat ze collega's in een andere setting ontmoeten, of dat ze juist nieuwe mensen leren kennen. En als organisator doe je er alles aan om ervoor te zorgen dat dit doel bereikt wordt.

Je haalt de tofste sprekers in huis die veel weten over je thema en je regelt de meest interactieve workshops zodat je collega's zelf aan de slag gaan. En een fijne lunch natuurlijk, niet vergeten...

Maar hoe blijft de energie en de sfeer van je dag bij iedereen hangen?
Hoe nemen je collega's het hoofddoel of de belangrijkste gedachte mee in hun werk van alledag?

Dat lukt met een lied!

Ik schrijf zo'n 30 tot 40 liedjes per jaar in opdracht. En eigenlijk doe ik dat voor allerlei congressen, studiedagen, inspiratiedagen en symposia in veel verschillende sectoren:

• voor onderwijs- en zorginstellingen;
• logistieke bedrijven;
• accountancy kantoren;
• farmaceutische industrie;
• de vakantie sector;
• de overheid, zoals gemeenten, provincies, ja, zelfs voor verschillende ministeries mocht ik aan de slag!

Soms denken mensen nog wel eens dat mijn lied een letterlijke samenvatting van de dag wordt.

Zoiets bijvoorbeeld:

Wat was iedereen tevree
Met de inhoud van docent Hans de Vree
In de workshop 'laat je zien'

Kreeg je tips voor tien 

Dit wordt niks natuurlijk.
Raakt voor geen meter. Gevoelloos.

Een kille opsomming... daar vind ik geen kunst aan. 

Als deelnemer kun je meestal kiezen naar welke workshops of deelsessies je gaat. Ik ben de enige die (bijna) overal even komt rondneuzen. En heel vaak (echt heel vaak) is het zo dat in compleet verschillende workshops hetzelfde gevoel, dezelfde gedachte, dezelfde boodschap gedeeld wordt.

Wanneer ik dat ontdek, voel ik me euforisch. Dan heb ik het gevoel dat ik de schat gevonden heb, en mag ik er nog een lied van componeren ook! 

Ik hou van een catchy refrein.
Eentje dat niet zomaar uit je hoofd verdwijnt.
Een melodie die je onderweg naar huis, zonder dat je het in de gaten hebt, ineens meezingt in de auto of op de fiets. Om dan verrast van je eigen stem, glimlachend te denken aan hoe de tekst jou inspireert om er morgen mee aan de slag te gaan.

Dat is de kracht van een lied!

Om je een indruk te geven van mijn stem en mijn liedjes-schrijfstijl, neem ik je mee naar een drietal voorbeelden van liedjes die ik in opdracht schreef.

Je vindt hieronder steeds eerst een korte samenvatting van de opdracht.
Daarna lees je hoe ik aan de slag ging, voor wie en waarom. 
Van elk lied heb ik een kort filmpje opgenomen, wat je kunt bekijken.
Na de 3 voorbeelden vind je ook nog een aantal vaak gestelde vragen.

• Opdrachtgever: Achterhoek in Beweging
• Plaats: Stadion De Vijverberg, Doetinchem
• Aanwezigen: beleidsmakers, ondernemers, mensen uit het werkveld
• Aantal: ongeveer 70
• Tof: op verzoek zing ik een paar woorden in het Achterhoeks

De organisatie was op zoek naar iemand die hun bijeenkomst kon afsluiten en vond mij via google. Nadat ik hun mailtje ontving, maakten we een telefonische afspraak. Ze vertelden mij enthousiast hun wensen voor het lied. Het moest vooral een lied worden dat een gezamenlijk gevoel moest uitdragen. 'We gaan ervoor' en 'we doen het samen' waren kreten in het voorgesprek die naar voren kwamen. 

Ik voelde direct dat dit prachtige termen zijn wanneer je het over sport hebt... 
En het zette mijn verbeelding meteen aan het werk.

Daarnaast vroegen ze zich af of ik niet een paar woorden in het Achterhoeks kon zingen. 

Tja, op dit moment in het verhaal is het handig wanneer je weet dat ik in Limburg ben opgegroeid. Op mijn 21e verhuisde ik naar mijn huidige woonplaats Apeldoorn waar ik jaren als docent Engels voor de klas stond. Mijn liefde voor taal is groot. Ik ben me enorm thuis in het Nederlands, in het Limburgs en het Engels.

Het voelde dan ook vanzelfsprekend om ook een par Achterhoekse woorden in dit lied op te nemen. 

De bijeenkomst duurde vrij kort: 2,5 uur. Dat is wat kort om een heel lied te schrijven. Daarom schreef ik het refrein op dezelfde dag, maar dan thuis:

Winnen doe je nooit alleen
We staan 'scholder an scholder'
Sla de handen maar ineen
Winnen doe je nooit alleen
Pak je kans nu het kan
We gaan 'samen d'ran'
Sla de handen maar ineen

Winnen doe je nooit alleen 

Ter plekke vulde ik de coupletten in met de actuele informatie tijdens de bijeenkomst.

Er werden succesverhalen gedeeld en nieuwe wegen verkend. En ze deden dat op een toffe manier die helemaal bij hen paste. Want natuurlijk overleg je nieuwe ideeën niet zittend... maar staand!
Na een plenair gedeelte, ging de groep uiteen in subgroepen. Deze verzamelden zich rondom staande flap-overs in dezelfde ruimte. Daar werd aan deelnemers gevraagd naar oplossingen voor de verschillende projecten die nog wat beren op de weg hadden staan. In snelle rondes werd iedereen langs elke brainstorm geleid. 

Staan, lopen en korte sessies doen wonderen voor de creativiteit!

Ik herinner me de vrolijk actie-energie die er daardoor vrij kwam.

Natuurlijk zou de organisatie van Achterhoek in Beweging haar mensen nooit een hele bijeenkomst laten zitten! En daarnaast ontstond door deze organisatievorm direct het gevoel waarop ze op hoopten:

Winnen doe je nooit alleen!

Dat was het eerste voorbeeld.
Hoe gaat het met je?

• Vind je het tijd voor nog een voorbeeld? Lees dan hieronder verder.
• Benieuwd naar alle mogelijkheden? Klik dan hier.

• Opdrachtgever: IMS 
• Plaats: Leiden
• Aanwezigen: artsen in opleiding, artsen, docenten, professoren
• Aantal: ongeveer 200
• Tof: ik was een volslagen leek op dit onderwerp, maar het lied schreef zich bijna vanzelf!

Tijdens dit congres op de universiteit van Leiden ging het over 'het goede leven'. Artsen spraken over in hoeverre de ontwikkelingen in de medische zorg eigenlijk wel verbeteringen zijn. Artsen kunnen steeds meer. Maar betekent dat automatisch dat dat ook verantwoord is? Wanneer is een leven een 'goed leven'?

Ethische kwesties dus.
Laat ik voorop stellen, ik weet hier niets van.
Ik heb hier totaal geen kaas van gegeten.
De technische en medisch termen vlogen me die dag om de oren.

In de workshops werden nieuwe theorieën gedeeld, die vervolgens met elkaar besproken werden. De aanwezige artsen hadden dus ontzettend veel vragen. Ik vond dat heel mooi om te zien. Het zijn natuurlijk ethische zaken. Je MOET natuurlijk wel vragen stellen, voordat je een mening over deze precaire kwesties kunt vormen. Kan iets alléén maar goed of fout zijn? En hoe bepaal je dat dan?

Uiteindelijke schetste ik in het eerste couplet hoe die vooruitgang er gevoelsmatig uit ziet.
Een belangrijke vraag die steeds terugkwam was:

Als iets medisch kan... betekent het dan automatisch dat we dat dan ook moeten wíllen?

In het lied schreef ik dat zo op:

De tijd gaat vooruit

De klok tikt door
Wat gisteren nog niet kon
Is vandaag al heel gewoon, hoor

Is het goed of slecht?
En wat is het verschil?
Als het kan, als het mag
Kijk dan vooral ook even - of je dit wel wil

In het refrein legde ik in het eerste deel de twijfels bloot die bij praktisch iedere hypothese in elke workshop weer terug kwamen. Want tja...

Wat is het goede leven?
Waar streef je naar?
Als alles steeds verbetert,
Is er dan nooit meer een maar?

In het tweede deel gaf ik het antwoord op deze vragen. Dat antwoord heb ik natuurlijk niet zelf bedacht. Het is het antwoord wat op het eind van het congres, tijdens een plenaire paneldiscussie naar voren kwam:

Je mening formuleer je met zorg.
Als arts verplaats je je zo goed mogelijk in je patiënt
En dat zorgt ervoor dat je het goede in mensen naar boven haalt.
Zowel in jezelf, als bij je patiënt.

Geef om wat je denkt
Wat je voelt, wat je doet
Geef om een ander
Dat maakt de mens goed

Ten slotte schreef ik de tekst van het lied af op basis van de bevindingen op de rest van de dag.

Ik ontving voor dit lied een mooie review van de organisatie. Ik herinner me nog dat ze best twijfelden of ik dat wel kon... een lied schrijven over een onderwerp waar ik geen benul van had. Ze lieten me weten:

'We twijfelden of iemand zonder kennis van onze expertise een inhoudelijk sterk lied kon neerzetten.

Maar je raakte de kern van onze dag. Erg knap!'

Dat was voorbeeld 2!
Je kunt hier weer kiezen wat je wilt doen:

• Ben je vooral benieuwd naar het laatste voorbeeld? Lees dan vooral nog even verder.
  Na dit laatste voorbeeld volgen de meest gestelde vragen.
• Benieuwd naar alle mogelijkheden, klik dan hier.

• Opdrachtgever: Breda University of Applied Sciences
• Plaats: Breda
• Aanwezigen: collega's 
• Aantal: 600
• Tof: ik schreef het lied in het Engels!

De laatste tijd gebeurt het steeds vaker... Dan stuurt iemand mij een berichtje met de aarzelende vraag: 'Maud, de voertaal in ons congres is Engels en we vragen ons af of je het lied ook in het Engels kunt schrijven?'
Mijn hart maakt altijd een sprongetje als deze vraag komt! Ik heb 10 jaar als docent Engels gewerkt in het voortgezet onderwijs. Ik voel me dan ook als een vis in het water wanneer ik een Engels lied mag schrijven!

Breda University zou van drie locaties in Breda naar één campus verhuizen. Na de verhuizing vond hun jaarlijkse congresdag plaats. Daar wilden ze het vooral hebben over wat hen verbindt, ondanks persoonlijke verschillen. Onderwijskundig zijn ze bezig met het maken van een switch: geen docenten meer die vóór de klas staan, maar die studenten coachen in hun leerproces. Dit betekende dat ze al mooie stappen gezet hadden in de manier van onderwijs aanbieden. Er kwam steeds meer aandacht voor de soft skills, die van steeds groter belang worden in deze nieuwe tijd.

Inmiddels ben ik op verschillende hogescholen en universiteiten geweest en ik zie dit overal terugkomen. Niet doen alsof, maar werken in échte projecten die direct van betekenis zijn voor betrokkenen.
Het vraagt van studenten: samenwerken, zeggen wat je niet zint, zeggen wat je wel zint, doorzetten, iedereen meenemen, niemand achterlaten, voor elkaar zorgen. Het vraagt echt om bouwen aan... ja, elkaar. Het is een thema wat mezelf erg raakt. 

Ik schreef deze tekst voor het refrein.

Uiteraard werd dit een vrolijk lied met de boodschap dat je groeit, wanneer je samenwerkt.
De aanwezigen stonden in hun nieuwe gebouw met een gezamenlijke blik op de toekomst. Mooi!

Inmiddels heb je al veel gelezen, geluisterd en gezien... ik kan me voorstellen dat je een paar vragen hebt. Hieronder vind je de vragen die het vaakst aan me gesteld worden. Mét antwoorden natuurlijk!

Nee, elk lied is uniek.

Ik laat me volledig leiden door de woorden en zinnen die tijdens de bijeenkomst gebruikt worden. Als je een symposium organiseert, kies je met zorg de thema, titel, subtitel, sprekers en workshops uit en bedenk je zorgvuldig hoe de deelsessies zullen gaan heten. 

Soms zorgt juist de titel, de subtitel of een groep woorden ervoor dat mijn brein aan het werk gaat. Daarnaast is elk congres anders. In sommige congressen staan ontmoetingen tussen collega's centraal. Op andere bijeenkomsten gaat het om kennisdeling. Weer ergens anders moet er een manier gezocht worden om aan (opgelegde) eisen te voldoen. De sfeer op deze drie congressen is natuurlijk compleet anders. Dat volstaat een standaard lied echt niet. Dan wil ik juist met tekst en muziek kunnen inhaken op het doel.

Overigens, juist dat creatieve proces is één van de tofste dingen van mijn werk!

38 :)

Ik woon in Apeldoorn en reis voor mijn muzikale bijdragen door heel Nederland.

Dat kan ook! Samen zingen zorgt voor een warm, harmonieus gevoel.

Thuis schrijf ik een meerstemmig refrein en tijdens je bijeenkomst vul ik de coupletten in.
Als afsluiter oefen ik met het publiek het refrein. Dat zorgt voor een hele bijzondere, warme sfeer.
Want iedereen zingt met me mee: van leerkracht tot accountant, van automonteur tot bestuurder. Iedereen!
Daarna zingen we het volledige lied gezamenlijk.

Vaak hoor ik achteraf: 'Wat klonken we mooi samen!' En inderdaad... een uniek lied samen meerstemmig zingen met een zaal vol collega's ... dat is onvergetelijk!

Tja, deze vraag kwam zo vaak dat ik er iets op bedacht heb!

Ik open de dag met een vrolijk optreden van 5 minuten waarin ik veel bekende liedjes in rap tempo achter elkaar zing. Het is grappig, heel muzikaal, laagdrempelig en brengt iedereen in een vrolijke stemming. Ik link in mijn praatje over muziek kort naar het thema van jouw dag.

Het legt direct uit wat ik kom doen, het zal de aanwezigen erg nieuwsgierig maken naar het unieke lied op het eind van de dag én... jij hoeft voor de openingsact niet apart nog iemand in te huren. Dat scheelt meteen in de kosten!

• Lied in je online meet
• Lied voor jubilaris
• Workshop: schrijf samen je bedrijfslied
• Lied op je congres